Niet van steen

Ik ben anders, ik ben uniek, ik ben niet hetzelfde als jij, ik ben een individu, ik ben geen Koreaanse kloon, ik ben de Ubermensch, want ik ben helemaal mezelf, ik ben authentiek, ik heb unique selling points, ik heb een CV dat opvalt. Ik besta omdat ik afwijk, afwijk van de massa. Waar anderen rechts gaan sla ik linksaf.

Ik ben autistisch, in mezelf gekeerd. Het lijkt alsof ik midden in de wereld sta tussen de mensen. Maar dat is alleen om mezelf te bewijzen, om te laten zien dat ik besta. Om mijn bestaan zin te geven door waardering van anderen. Anderen zien mij en zeggen dat ik afwijk, niet in de groep pas, me vreemd gedraag. Maar dat wil ik juist, want dat geeft mij bestaansrecht.

Ik ben nederig, ik onderwerp me aan de grillen van anderen, van mijn familie, van mijn baas, van mijn collega's. Ik lach mee, ik voel me gewaardeerd, omdat ik doe wat er gevraagd wordt. Omdat ik de behoeften van anderen zie. Ik besta omdat anderen me nodig hebben.

Ik ben alleen, ik sta en voel de aarde onder me. Ik ervaar mijn lichaam, ik ervaar mijn omgeving. Verleden en toekomst glijden aan me voorbij in herinnering en anticipatie. Alles om mij heen is ook in mij, alles in mij is ook om mij heen.

Mijn hart is niet van steen.