Het is gisteren gelukt om 40 minuten te zitten. Toch nog, op de laatste dag.
Door alle onrust had ik een merkwaardige gewaarwording. Ik zat op zolder als een berg, maar de wereld om me heen valt langzaam uit elkaar en vervalt tot een onvruchtbare woestenij.
Zitten met Robin is fijn, ik ga de komende tijd hopelijk nog vaker met Robin zitten.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Hey Marc,
Ik blijf kijken of er misschien een stukje van je staat
Post a Comment