Vandaag ben ik het grootste deel van de dag bezig geweest met het maken van een motortje, samen met de jongens. Ziektewinst heet dat. Dat het motortje in eerste instantie niet werkte heeft er mee te maken dat mijn hoofd nog enigszins vol watten zit. Het ding ging pas draaien toen de jongens op bed lagen. Toen had ik zo ongeveer elk onderdeel opnieuw gemaakt. Zo ingewikkeld was het niet... een paar spijkers en wat koperdraad uit de oude magnetron van oma Wieke.
Ik heb gisteravond gezeten en vanmorgen vroeg opnieuw, om weer in het ritme van 's ochtends zitten te komen.
Twee keer gezeten en eigenlijk weinig gebeurd. Ik kon me moeilijk concentreren. De laatste 15 minuten waren moeilijk vol te houden. Ik voelde veel spanning en liet die ook deels los. Gapen en tranen.
Van Tich Nath Hanh heb ik geleerd:
Ik adem in en voel spanning, ik adem uit en laat spanning los.
Adem in, spanning. Adem uit, laat los.
Spanning, los.
1 comment:
Coll en Robin hebben een fantastische vader
Post a Comment