Vanmorgen ben ik pas om half 10 gaan zitten. Ik had ervoor gekozen om uit te slapen, omdat ik gisteravond erg moe was. Net toen ik zat begon Coll uitgebreid piano te spelen. Hij heeft een spannende overgang ontdekt van A mineur naar Cis mineur, heel er mooi. Het is wel lastig concetreren op het zitten. Ik denk dat ik morgen toch weer ga zitten voordat iedereen wakker is en eventueel 's middags nog even slaap.
Het lukte om een korte tijd helemaal stil te zitten, ik voelde mijn borst op en neer gaan, en mijn adem was helemaal vrij. Nog niet eerder was ik zo diep bewust aanwezig. Maar als het moment over is dan wil je proberen het terug te pakken. En dat lukte niet. Ik werd heel oncomfortabel en keek zelfs even op het klokje hoe lang ik nog moest: 8 minuten nog. Daarna begon ik heel erg te gapen en kwam er spanning los uit mijn lijf. Ik voelde me na het mediteren alsof ik net uit een hele diepe slaap kwam. Ik wilde even op mijn gemak koffie drinken, maar Coll werd bijzonder ongeduldig, omdat hij op ijsbaan voor het schaatsen nog even wilde warmlopen. Daarom vond hij dat we eerder weg moesten.
Vandaag even geen filosoof, morgen weer denk ik.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment