Het wordt steeds moeilijker. Het lijkt alsof in het begin de concentratie veel groter was. Is dit gebruikelijk tijdens zo'n meditatieperiode. Waarschijnlijk wel. Ik had grote moeite om stil te blijven zitten en naar mijn adem te gaan. Als ik het deed kwam de slaap opzetten en begon ik de wankelen. Dat veroorzaakt weer een duizeligheidseffect. Om de duizeligheid tegen te gaan laat ik de concentratie weer varen. Een paar keer heb ik mijn ogen geopend en al mijn spieren even aangespannen en wat gewiebeld. De onderrug protesteert steeds meer.
Kortom, het wil niet. Wat wil er niet? Ik? Of Het Ik? Of is het alleen mijn lichaam dat protesteert tegen deze houding? Dat denk ik toch niet want ik zou langzamerhand een betere zitconditie moeten krijgen. Of is het het soort meditatie dat ik doe? Misschien weer een meditatie met inhoud gaan doen, zodat ik minder aandacht heb voor de lichamelijke ongemakken.
Dat is een lastige keus. Als je alleen ademt en in het hier en nu bent, dan ben je je ook bewust van alle oncomfortabelheid. Die kan zo groot zijn, dat het ontspannen in de zithouding niet meer lukt.
Maar als je met inhoud mediteert, dan ben je niet meer gefocust op het hier en nu.
Andere blogs
Blog Archive
teller
1 comment:
Ha Marc, ik vind het super dat jij/jullie al over de helft zijn (hieruit kan je opmaken dat ik het niet heb volgehouden!)
Elke dag lees ik je blog en het geeft mij vaak stof tot nadenken, vind het ook bijzonder hoe je er mee bezig bent en wat het allemaal oproept.
Je schrijft dat je zoveel last van je rug hebt. Volgens mij mag je ook op een stoel zitten (ik ben niet zo van het lijden) en je zou ook een loopmeditatie kunnen overwegen. Dat vond ik zelf wel prettig om te doen. Op spiriwiki.com staat een loopmeditaie als onderdeel van de vipassana beschreven.
Wens je veel moed en doorzettingsvermogen,
liefs Marlies
Post a Comment