Dag 35

Het wordt steeds rommeliger, wat een onrust in mijn lijf en in mijn hoofd. Maar de rugpijn is grotendeels verdwenen. Nog een paar dagen, ik denk er regelmatig over na wat ik daarna zal gaan doen.

We hebben gisteravond weer een kwartier gemediteerd. Dat was weer heel anders dan 's ochtends. Het is 's avonds veel makkelijker om de concentratie vast te houden.

Ik wilde eigenlijk nog verder lezen in mijn filosofietijdschrift. Het inzicht begint te dagen dat het probleem van willen en verlangen geen persoonlijk, maar een collectief probleem is. Ik las dat een gemiddelde amerikaan 3500 reklameuitingen per dag binnenkrijgt. Het is vrijwel onmogelijk om in de tijd dat je wakker bent geen reklame tot je te nemen. We hebben onszelf al een heel eind af kunnen schermen. Geen krant, geen TV, selectief internetgebruik, wonen in een klein stadje, Nee-nee sticker op de brievenbus, opgenomen in het bel-me-niet register, maar de collectieve druk om je verlangens te vervullen (consumeren) is groot.