Ik kan het niet laten en ga nog even door met bloggen. Als je het niet leuk meer vindt, laat het weten, (ook als je het wel leuk vindt!)
Vandaag was een gezellige rommeldag, een dagje vrij, geschaatst, in de moestuin gewerkt, bij ouders op visite, maar tegelijkertijd een beetje slap en moe, zelfs een uurtje slapen helpt niet echt. Waarschijnlijk weer jetlag, maar nu de andere kant op.
Vandaag kwam het woord professionaliteit ter spraken, dit in verband met de val van Sven Kramer. Ik geloof dat ik professionaliteit een heel vervelend en naar woord vindt. Als je professioneel wordt, dan is het geen hobby meer. Wat dat betreft mag het werk ook een stuk onprofessioneler, daar wordt het veel leuker en gezelliger van. Ik ga denk ik maar eens een kritische campagne voeren tegen professionaliteit.
Bij sommige organisaties is onprofessionaliteit erg vervelend omdat het voor veel mensen onduidelijkheid geeft. Maar de manier waarop dat opgelost wordt, met meetbare competenties, groeicurves, carrierecoaching, peoplemanagement. Vreselijk.
Waarom eigenlijk.
Hoe meer je de natuurlijke wereld probeert te controleren, hoe verder de problemen uit de hand lopen. Dit lijkt een ijzeren wet van de moderniteit.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Hai, leuk dat je nog even doorgaat! Ik keek niet voor niets of dat het geval was.
Het nare van professionaliseren vind ik vaak dat mensen niet meer gewoon hun verantwoordelijkheid nemen of doen wat ze kunnen. Ik sprak laatst iemand over de zorgboerderij: daar had iemand altijd hulp nodig bij het naar de wc gaan. Die ander zei: mocht je dat dan wel?, daar ben je toch niet toe bevoegd!Ik zei: huh?!
Nou ja, van die dingen dus, groetjes Marlies
fijn je te lezen Marc, blijven schrijven ;)
Post a Comment