Vanmorgen was ik vergeten dat ik op een stoel zou gaan zitten in plaats van op een bankje. Met als gevolg toch weer flinke zeurende rug. Maar het mediteren met gevoel is een grote verbetering. Er komt veel meer naar boven. Niet alleen maar fysieke onrust, maar ook allerlei emoties, en het is makkelijker om het een plaats te geven.
We mediteren nu allebei met ogen dicht. We gebruiken de telefoon als wekker en die stond vanochtend op de trilstand. Op houten vloer in een volkomen stil huis geeft dat een hels kabaal. Ik schrok me wezenloos toen hij af ging, terwijl ik er op zat te wachten.
Over willen en verlangen: verwachtingen zijn meestal verlangens.
Monday, 8 February 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment