Dag 27

Mediteren ging een stuk beter vanmorgen. Heerlijk om weer op mijn vertrouwde bankje te zitten, na die vergissing met die stoel. Ik begon vrij chagrijnig, omdat ik de trein van 7 uur zou missen. Maar ik realiseerde me dat zulk soort gedachten onzinnig zijn.

Bij humeurigheid of emotionaliteit worden dingen uitvergroot. Op de één of andere manier maakt je hoofd zulke gedachtenkronkels, waardoor het lijkt dat je humeurige gedachten heel erg logisch zijn. Je zoekt er als het ware een legitimatie bij. En die is altijd wel te vinden. Het is de kunst die stroom van logica te doorbreken en daar achter te kijken. Dit is een soort van niet-meegaan met de stroom, maar losbreken.

Ik wilde, nadat ik mijn humeurigheid overwonnen had, weer mediteren met gevoel en bij gevoelens van spanning mijn gevoel laten opkomen. Maar er was niet zo veel spanning. Daardoor was het een redelijk stille meditatie. Ik had weinig last van mijn rug.

Volkswagen polo heeft trouwens veel fijnere stoelen dan renault laguna.