Dag 17

Gisteravond heb ik met de Druïden Imbolc gevierd. Lady Brighid was erg mooi en lieflijk, ik was tot tranen toe vertederd. Daarna door de sneeuw heeeeel voorzichtig naar huis gereden. Twee uur geconcentreerd op de weg met een sukkelgangetje van 50 km per uur.

Van morgen ging de wekker weer erg vroeg. Ik heb metta gedaan. Deze periode van 40 dagen is ook een oefening in wilskracht. Tijdens de metta dwaalde ik geregeld af. Teruggaan naar mijn adem werkte niet zo goed. Als ik even dacht aan wilskracht, dan lukte het wel.

Gisteren, tijdens de Druïdenviering was er een moment waarop je een drijfkaarsje aan kon steken in een schaal met water doen. Daarbij mocht je een voornemen uitten voor iets dat je komend jaar wilt ontwikkelen, of tot stand wilt brengen. Eigenlijk een zaadje in de grond stoppen, maar dan symbolisch.

Dag 16

Tijdens het mediteren herinnerde ik me een techniek om je energiebanen te openen, die ik geleerd had tijdens een cursus "Landbouw en spiritualiteit". Je stelt je voor dat je een gouden knikker in je hand hebt. Ja laat die knikker door de palm van de hand naar binnen gaan je volgt hem door je arm, je schouders, je andere arm en hij komt weer door andere hand er uit. Dit kunt je ook met je voeten doen, en door je hele lijf. Vanmorgen heb ik een groot deel van de 40 minuten met de gouden knikker zitten spelen. Voelde me nadien erg lekker, maar ook nog steeds erg moe. Omdat het vanavond laat gaat worden, ben ik na de meditatie nog een uurtje gaan slapen.

Dag 15

Vanmorgen heb ik elk plekje van mijn lichaam 5 ademhalingen aandacht gegeven. Begonnen bij mijn voetzolen en zo naar mijn kruin. Ik ben twee keer mijn hele lichaam langsgegaan, en ik was halverwege de derde keer toen tot mijn verbazing de tijd al om was.

Nog terugkomend op de kritische onafhankelijke geest: Vroeger dacht ik dat protest en tegendraadsheid daar bij hoort. Maar ik kom er langzamerhand achter dat dat niet zo is. In mijn werk kom ik regelmatig mensen tegen die kritisch, onafhankelijk én tegendraads zijn. Ik heb daar last van, want het maakt dat ik mijn werk niet goed kan doen, omdat er steeds verwarring ontstaat. Als mensen per defenitie tegen als in gaan, dan lukt het niet om dingen tot stand te brengen.
In de Druidenceremonie: Wij brengen nu onze vredeswensen naar de 4 windstreken, want alleen in vrede kan iets wezenlijks tot stand gebracht worden.

Dag 14

Vanmorgen weer Metta gedaan. Gisteren was het Holocaust Memorial Day. Mijn vader had naar het voorlezen van de namen zitten luisteren en onze familienaam kwam ook voorbij. Ik was onbewust gisteren bezig geweest om de gedachten er aan weg te drukken en ze kwmamen steeds weer boven. Tijdens het laatste Druidenweekend ben ik met voorouders bezig geweest en heb mezelf beloofd om angst, schuld en schaamte niet over te dragen naar mijn kinderen. Tijdens de meditatie heb ik de gedachten erkend en begroet. En kwam de belofte weer naar boven. Mijn vader vroeg of mijn kinderen al iets weten van de verschrikkingen van de 2e wereldoorlog. Ik heb ze nog niets verteld over de jodenvervolgingen. Op een goed moment zal ik ze hierover wel wat vertellen, maar op welke manier dat zal gaan weet ik nog niet. Ik wil ze nu nog helemaal niet belasten met allerlei oorlogsellende.

Dag 13

We zijn op eenderde! Langzamerhand begint de jetlag te wennen, lukt het om vroeg naar bed te gaan en overdag niet al te moe te zijn. Hoewel vandaag toch wel een pittige dag was. In het zwembad naar het afzwemmen van Robin gekeken, het is daar zo warm dat je bijna in slaap valt. Daarna nog geschaatst.

Ik zit nu 's avonds te bloggen, daardoor is het moeilijk de ervaring van de meditatie van vanmorgen terug te halen. Ik weet nog dat mijn hoofd heel wollig was. Af en toe deed ik mijn ogen even open om wakker te worden, maar ik was nog te duf om met open ogen te mediteren. In het begin even wat zitten rommelen met verschillende technieken, maar dat wilde niet zo best. Uiteindelijk toch maar alleen mijn adem gevolgd.

Af en toe heb ik gesprekken met mensen waarin mensen zeggen dat alles één is, dat er geen onafhankelijk bestaan is, dat er uiteindelijk alles met alles samenhangt, dat je individualiteit oplost als een druppel in de oceaan. Nog steeds komt er protest in mij boven. In het verleden sprak ik dat protest ook vaak uit, maar ik ben wat stiller geworden sinds ik een beetje aan boeddhisme doe. Maar omdat ik innerlijk nog protesteer tegen dit holistische denken wil ik me nog geen boeddhist noemen.

Waar komt dat protest eigenlijk vandaan? Mijn opvoeding was nogal links-intellectueel-atheïstisch. Daarin zit het ideaal verborgen van de onafhankelijke kritische geest, die niet mee gaat met de massa, maar zelf nadenkt en zelf zijn leven vormgeeft. Levenskunst is momenteel nogal hip, maar volgens mij ook afkomstig uit deze hoek. Het onafhankelijke individu. Ik ben jarenlang op zoek geweest naar wie dat dan wel is. Zonder dat ik precies wist wat ik zocht. Ik heb ook veel gedaan aan vormgeving wat betreft mezelf. Ik heb vrij weinig gedaan aan betrokkenheid bij mijn naasten. Eigenlijk is dat pas gekomen toen ik kinderen kreeg.

Ik was altijd enorm argwanend tegenover sektes en religies waarin je je ik opgeeft, om een golf te worden in de oceaan. Op macht en geld beluste wolven.
Daarom blij met Druidry, omdat je daarin de kracht en de creativiteit in jezelf ontwikkelt. Je werkt aan je persoonlijkheid. En in boeddhisme laat je dit weer helemaal los. Volledige overgave is heel erg moeilijk en in mij protesteert het nog hevig.

Maar als ik dan in mezelf ga kijken wat ik in het verleden precies bedoelde met zelfverwezenlijking, dan kom ik er niet zo goed uit wat voor zelf ik zou moeten verwezenlijken. Of zou willen verwezenlijken. Wie ik nu wil zijn is een heel ander soort figuur dan wie ik 20 jaar geleden wilde zijn.
In het boeddhisme laat je dit willen ook los en ben je alleen. Maar niet-willen is al helemaal lastig.

Over verlangen en willen later meer.

Dag 12

Nog steeds heb ik het koud als ik 's ochtends mediteer. Vanmorgen flink wat extra gymnastiek gedaan, maar het blijft kleumen. Bovendien was ik vanmorgen ook nog eens chagrijnig. Ik heb dat niet zo laten merken, maar ik was me er voor de meditatie al wel van bewust. Na een half uurtje was die chagrijnigheid weggetrokken, maar kreeg ik moeite om wakker te blijven. Het laatste kwartier heb ik met ogen open gemediteerd. Na de meditatie weer erg tevreden.

De avondmeditaties zijn korter, maar heel anders van karakter.Het is 's avonds makkelijker om geconcentreerd te blijven.

Dag 11

Mettameditatie, met veel uitstapjes. Door alle associaties die personen bij je oproepen raak ik snel afgeleid, en kost het moeite om steeds weer terug te keren naar de Metta.

We mediteren elke avond ook 15 minuten. Zaterdag sloegen we het een keertje over en dat bleek een gemis. Gisteravond heb ik gemediteerd op het model van Ulrich Libbrechts. Daarover zal ik later wat meer schrijven. Dat model is zo intrigerend, dat het vanmorgen ook steeds weer erdoorheen fietste.

Dag 10

Vanmorgen hebben we een beetje gesmokkeld en de wekker een uurtje later gezet. In het begin heb ik een poos geademd naar mijn onderrug. Dat hielp niet echt. Mijn onderrug begint steeds meer te zeuren en in de loop van de 40 minuten wordt het moeilijker om stil te zitten. Vanmorgen weer geprobeerd om alleen de ademhaling te volgen. Morgenochtend ga ik weer een Mettameditatie doen.

Dag 9

Vanmorgen was afzien. Gisteravond personeelsuitje gehad, twee biertjes gedronken en scherp gegeten. Wat later naar bed. Om 5.15 uit bed komen lukt nog wel, maar vervolgens 40 minuten zitten viel niet mee. Ik heb geprobeerd om weer alleen te ademen. Nadat het zitten gelukt was, was ik wel erg tevreden. Erg blij dat ik dit doe.

Bij het personeelsuitje heb ik verteld dat ik 40 dagen 40 minuten mediteer. Een collega vroeg een beetje cynisch of het echt nodig is om in het weekend ook om 5.15 uit bed te komen. Ik zei dat het juist de kunst is om dingen te doen die niet echt nodig zijn.

Dag 8

Soms kan één opmerking van iemand je een stuk verder brengen. Ik mopperde over het rommelige mediteren. Els zei dat je juist goed bezig bent, als je alle dingen die in je opkomen tot rust brengt.

Als dat veel dingen zijn, dan kun je ook veel tot rust brengen. Vanmorgen heb ik weer alleen mijn adem gevolgd. Elke keer als ik me er van bewust werd dat ik afgedwaald was, dan ging ik terug naar mijn adem en voelde me ontspannen. Omdat ik niet meer mopperig was over de onrust, ging het veel beter. Ik kon ook langer nergens aan denken.

40 minuten is nog net een beetje lang. Na ongeveer 30 minuten begin ik oncomfortabel te worden. Misschien verbetert de zitconditie deze periode en kan ik aan het eind met gemak een uur lekker zitten.

Dag 7

Vanmorgen ging de wekker opnieuw om 5.15. En opnieuw is het gelukt om uit bed te komen. Mediteren ging weer behoorlijk rommelig. Het is toch echt beter geloof ik om van tevoren een methode te kiezen en me daar aan te houden. Ik heb een poos geprobeerd om alleen mijn ademhaling te volgen, maar ik kwam overal in terecht. Als ik merkte dat ik afgedwaald was op een bepaald spoor, dan werd ik me ook bewust van de spanning die bij dat spoor hoort. En als ik dan weer terug ga naar mijn adem dan verdwijnt die spanning. Sommige sporen zijn erg hardnekkig. Als ik dan even begroet en erken dat het er is, dan wordt de spanning minder en is terugkeren naar de adem makkelijker.

Dag 6

Vanmorgen heb ik weer mettameditatie gedaan. Vooral omdat ik merkte dat ik gisteren tegen een paar mensen op mijn werk minder vriendelijk ben geweest. Het is best druk en ik moet af en toe nee zeggen tegen mensen als ze wat van me willen. Dat vind ik erg moeilijk. De hele dag door komen er mensen binnen met kleine vraagjes. Mijn afdelingkje is een soort gezellig en toegankelijk winkeltje voor kaarten en computervragen. Dat heb ik altijd flink gestimuleerd en ik wil het toch graag zo houden, ondanks de drukte.

Winterfeest. In de tijd dat ik biologisch tuinder was verlangde ik altijd naar de winter. Dat is de tijd van rust, overdenking en plannen maken. Eigenlijk de creatieve periode. Nu ik op kantoor werk en vooral vergader en computer is de feeling met de seizoenen een stuk minder geworden. Maar toch vind ik de winter nog steeds prachtig. Ook als het miezert en waterkoud is.

In het vorige bericht schreef ik over het mannetje in mijn hoofd dat me manipuleert en tegen me aanpraat en aanwijzingen geeft. Na de reactie van Marlies bedenk ik me dat je de manipulator kunt manipuleren. In feite heb ik dat al een heel eind gedaan, hij is een stuk vriendelijker geworden.

Op Wikipedia staat een stuk over meditatie, waarin de Grote Toeschouwer, of de Grote Getuige genoemd wordt. Dat mannetje in mijn hoofd is ook een soort toeschouwer, maar hij grijpt de hele tijd in. Als ik de tekst op wikipedia goed begrijp dan doet de Grote Getuige dat niet. Tijdens een retraite die ik gedaan heb bij Boeddhanatuur sprak ik met iemand over die grote getuige, maar zei was daar niet zo enthousiast over. Waarom weet ik eigenlijk niet. Misschien omdat zo'n grote getuige een beetje klinkt als een soort god die op ons aardlingen neerkijkt.
Misschien komt die grote getuige wel uit een bepaalde boeddhistische stroming en denken ze er in andere stromingen weer anders over.

Dag 5

Vanmorgen heb ik geprobeerd alleen te ademen, zonder te tellen. In het Tibetaanse boek van leben en sterven van Sogyal Rinpoche staat een stuk of over meditatie, waarin gezegd wordt over de techniek: "Tussen gedachten is stilte. Probeer die stilte langer te maken."

Ik merkte dat bij het ademen tussen het eind van de uitademing en het begin van de inademing ook stilte is. Als ik die ademstilte een klein beetje verleng, dan worden mijn gedachten in de verlenging ook stiller.
Maar na een half uurtje wordt het comfort een stuk minder, net als de concetratie. Mijn gedachten dwalen soms mijlenver af.

Ik heb allerlei verwachtingen van het mediteren. Zoals mooie gevoelens, mooie beelden, grotere creativiteit, rustiger.
Die verwachtingen probeer ik nu ook los te laten.

Waar ik al wat langer mee bezig ben is de pesoon in mijn hoofd die tegen me praat. Een soort coordinator. Tijdens het mediteren geef ik mezelf steeds aanwijzingen. Die"mezelf " die aanwijzingen geeft noemt Sogyal Rinpoche een manipulator. Hij zegt dat je die ook stil kunt zetten. Daar heb ik wel eens geprobeerd, maar dat valt niet mee. Je komt in een soort boeddhistische paradoxen terecht. Hoe kun je jezelf aanwijzingen geven om de aanwijzingengever stil te zetten?
Wat is precies de aard van die aanwijzingengever? Ik heb wel eens iets gelezen over de "toeschouwer". De mens kan zichzelf zijn en naar zichzelf kijken. Dit wordt de exenctriciteit van de mens genoemd. Je heb twee centra.
Dat reflecterende bewustzijn is er niet zomaar, het is een wzenlijkonderdeel van het mens zijn, het is tevens je geweten.
Hierover later meer.

Dag 4

Maandagmorgen, geen Blue Monday. Heel veel gedroomd vannacht, ook heel bizar. Misschien maak thet mediteren het een en ander los. Mediteren ging een beetje rommelig. Ik blijf het koud hebben tijdens het mediteren in de vroege morgen, ondanks uitgebreide ochtendgymnastiek en een tweepersoonsdekbed om heen geslagen. Misschien morgen een kopje thee vooraf nemen.
Vanmorgen heb ik geprobeerd om ademhalingsmeditatie 40 minuten vol te houden, maar mijn gedachten gingen alle kanten op. Ik voelde me achteraf desondanks tevreden.

De inhoud

Vanmorgen lukte het beter om bij één methode te blijven. De eerlijkheid gebied te zeggen dat ik in het weekend na het mediteren weer een uurtje ben gaan slapen. Het lukt nog niet om 's avonds voor tien uur het licht uit te doen.

Vanmorgen heb ik de Metta-meditatie gedaan. Hierbij wens je liefdevolle aandacht aan jezelf, een vriend, een neutraal persoon, een persoon met wie je problemen hebt, en als laatste aan de wereld.
Als je 40 minuten mediteert kun je bij elke persoon ongeveer 8 minuten verblijven.
Vooral bij de persoon met wie je problemen hebt is het lastig om je aandacht vast te houden. Er bestaan mooie teksten om Metta te verwoorden. Die kun je in gedachten reciteren, dat help om je te concentreren.
Dit is er eentje:

Moge ik vrij zijn van gevaar
Moge ik innerlijk gelukkig zijn
Moge ik me lichamelijk goed voelen
Moge ik weldadige tevredenheid kennen

Het lukt ons ook nog steeds om elke avond even te zitten, meestal 15 minuten, het is maar even, maar toch fijn, je slaapt er zo lekker op in, zelfs als ik 's avonds koffie heb gedronken.

de eerste 2 dagen

Gisteren om 5.15 uur opgestaan voor de eerste meditatie. We gaan zitten en lezen eerst een spreuk. Daarna de klankschaal. Dan groeten we de boeddha, dharma en sangha.
Vervolgens zitten.
Zo gaat het elke dag.

Ik mediteer nog een beetje rommelig, wissel tijdens de meditatie af en toe van methode.
Vandaag was het moeilijk om wakker te blijven. Gisteren beetje laat naar bed gegaan. Toch is het goed om te zitten, ook al heb je het gevoel dat het mediteren helemaal niet goed gaat. Het gevoel daarna is een gevoel van grote tevredenheid.
Later zal ik wat meer schrijven over meditatie technieken.

Na oud en nieuw vroegen sommige mensen me naar goeie voornemens. Ik heb niet verteld over het winterfeest, maar wel dat ik de woonwerkauto verkocht heb. Het treinen kost me per dag een uur extra, maar nu ik er aan gewend ben is het eigenlijk helemaal niet vervelend. Ik wordt zelfs een beetje chagrijnig als ik met de auto ergens naar toe moet. In de trein ontmoet je mensen en kun je lekker lezen, of uit het raam kijken naar het mooie besneeuwde landschap.

Of het winterfeest ook nog goede voornemens gaat veroorzaken, ik weet het niet.

Meditatietechnieken

Over meditatie technieken

Meditatie bij druïden en bij boeddhisten is nogal verschillend. De druïdenmeditaties die ik geleerd heb bestaan meest uit visualisaties en innerlijk reizen. De boeddhistische meditaties die ik ken gaan over ademen, over lijden en over leegte.
Toen ik me een jaar of twee geleden wat praktischer ging verdiepen in boeddhisme leek al die symboliek van de druïden over goden, arthur, elementalen en natuurgeesten aanstellerij en overbodige ballast. Ik heb het een poos helemaal aan de kant gezet, als een soort grote schoonmaak. Ik had al langer het idee dat al die symboliek mijn creativiteit in de weg stond. Er is een belangrijke meditatie in het OBODdruïdisme die "sacred grove meditation" wordt genoemd. Je gaat in gedachten naar een open plek in het bos waar je rustig aanwezig kunt zijn en van waaruit de reizen kunt maken. De laatste tijd lukte het me steeds slechter om de sacred grove te visualiseren en soms kwamen er beelden van een afgebrand geblakerd bos. Misschien zegt het iets over de toestand van de aarde, misschien zegt het iets over mezelf.
In elk geval was het niet prettig en niet constructief meer om de sacred grove meditatie te doen.

Een meditatie bestaat meestal uit inleidend deel en een inhoudelijk deel. Het inleidende deel is bedoeld om je te concentreren, je dagelijkse beslommeringen tot rust te laten komen en je bewust te worden van waar je bent, hoe je je voelt, je toestand van lichaam en geest in het hier en nu.
Als ik 10 of 15 minuten mediteer, zoals ik het afgelopen jaar bijna dagelijks voor het slapengaan heb gedaan, dan kom ik niet verder dan de inleiding. Ik hoop in deze winterfeestperiode een stap verder te maken.

De inleiding maakt niet zo veel uit hoe je die doet. Ik doe het meestal door al mijn zintuigen langs te gaan, elk zintuig 5 ademhalingen. Ik doe dit met mijn ogen dicht.
Zien: kijken naar wat mijn ogen zien als ik mijn ogen dicht heb.
Ruiken: Bewust zijn van de baan van mijn adem, van het puntje van mijn neus, tot in mijn borst/buik.
Proeven: Mijn kaak ontspannen en mijn tong ontspannen in mijn mond.
Horen: Bewust van de geluiden om mij heen en de geluiden die ik zelf maak terwijl ik zit.
Voelen 1: Bewust van mijn huid, over heel mijn lichaam
Voelen 2: Bewust van de binnenkant van mijn lichaam
Voelen 3: Bewust van wat er buiten mijn lichaam is

Vervolgens tel ik een poosje mijn ademhalingen: Niet tijdens de ademhaling tellen, maar na de uitademing een tel. Je kunt ook tellen vóór de inademing. Door te tellen op het moment dat je net niet ademt krijg je een veel rustgevender effect dan wanneer je tijdens het ademen telt.

De druïden gebruiken een inleidingstechniek die Light Body Exercise wordt genoemd.
Dit was de inleiding.

Volgende keer de inhoud.